Konstytucja VI

Ustrój gospodarczy państwa

1. Podstawą funkcjonowania gospodarki jest aktywność obywateli. Nie wolno jej ograniczać bez ważnej przyczyny.

2. Polska gospodarka jest zgodna z zasadami społecznej gospodarki rynkowej. Oznacza to, że zaspokojenie potrzeb społeczeństwa jest głównym celem gospodarki rozwijającej się w warunkach maksymalnej wolności. Odrzuca się zatem taką interpretację społecznej gospodarki rynkowej, że państwo opodatkowuje gospodarkę, aby mieć środki na niwelowanie niepożądanych jej efektów.

2.1. Państwo jest odpowiedzialne za takie kształtowanie ładu gospodarczego, który:

a) daje wszystkim uczestnikom rynku równe szanse (brak dyskryminacji, stabilny i prosty system prawny);

b) daje możliwość bogacenia się poprzez udział w efektach rozwoju, a nie wyzysku słabszych przez silniejszych; przez wyzysk rozumie się przy tym na przykład lichwę lub wynagrodzenia pracowników nie pozwalające im na zaspokojenie podstawowych potrzeb swoich i rodziny

c) przeciwdziałanie tworzeniu monopoli i „prywatnych podatków” (opłat nakładane przez prywatne podmioty, które nie są kształtowane w warunkach wolnej konkurencji i są trudne do uniknięcia)

2.2. Państwo promuje i wspiera takie działania gospodarcze, które:

a) sprzyjają rozwojowi społeczeństwa i zaspokajaniu potrzeb obywateli;

b) przeciwdziałają dyskryminacji zajęć, które nie są moneteryzowane (jak na przykład opieka matki nad dziećmi)

2.3. Państwo kieruje się zasadą pomocniczości poprzez:

a) pomoc w powrocie do aktywności i przejęciu samodzielnej odpowiedzialności za siebie i rodzinę osobom, które znalazły się w szczególnie trudnej sytuacji ;

b) niwelowanie nierówności dochodowych i majątkowych poprzez system podatkowy;

c) zapewnienie godnego życia (takiego, które nie urąga ze względów ekonomicznych godności człowieka) wszystkim obywatelom oraz dążenie do wprowadzenia minimalnego dochodu gwarantowanego;

3. Opodatkowanie działalności gospodarczej jest sposobem zapłaty za korzyści jakie daje jej prowadzenie w danej lokalizacji.

3.1. Środki z tych podatków powinny w pierwszym rzędzie być zatem przeznaczone na rozwój społeczno-gospodarczy w tej lokalizacji. Wynagradzane powinny być z nich te prace, które choć ważne dla społeczeństwa i jego rozwoju, nie są kupowane wprost przez prowadzące działalność gospodarczą przedsiębiorstwa.

3.2. System podatkowy należy zmieniać w sposób nie zagrażający stabilności gospodarki. Celem tych zmian powinno być wyeliminowanie podatku dochodowego i maksymalne uproszczenie systemu.

4. Dopuszcza się tworzenie wielu systemów wymiany towarów i usług oraz wielu systemów walutowych.

4.1. Powołuje się Narodowy Bank Polski, który ma za zadanie umożliwienie funkcjonowanie instytucji finansowych umożliwiających międzynarodowy obrót gospodarczy oraz nadzór nad bankowością.

5. Celem państwa jest stworzenie systemu gospodarczego zapewniającego każdemu obywatelowi godne życie.

5.1. Państwo przeciwdziała podporządkowaniu dobra osób strukturom ekonomicznym (ekonomizm).

5.2. W okresie przejściowym dopuszcza się funkcjonowanie państwowych systemów zasiłków i dotacji. Docelowo należy zamienić je na udział w systemie wymiany dóbr oraz udziały w przychodach podatkowych o których mowa w punkcie 3.